‘Ik krijg oogcontact met die beer. Dan stopt het’

‘Kunstenaars moeten wel dromen, anders komen ze niet op ideeën. Ik heb dat zelf ook, al weet ik niet of ik het dromen zou noemen. Het is misschien eerder fantasie of verbeelding. Je moet in ieder geval iets creëren, iets voor je zien wat er eerder nog niet was.
In onze voorstelling, 'De Modern Art Revue', spelen Steef de Jong en ik twee suppoosten in een museum die een rondleiding geven door middel van liedjes en acts: een ouderwetse revue over moderne kunst. Die begon precies honderd jaar geleden toen Marcel Duchamp een pispot presenteerde als kunstwerk. Hij is daarmee een van de grondleggers geweest voor de moderne kunst. Duchamp begon als impressionistisch schilder en ging in zijn carrière op zoek naar echtheid, realisme.
Zelf ben ik een ontzettende dromer. Ik kan me mijn dromen 's ochtends ook altijd nog herinneren. Mijn vrienden zeggen dat dat gek is. Het zijn levendige scènes. Wat ik regelmatig droom: ik ben in een bos en ineens staat er een beer of een tijger voor me. We krijgen oogcontact, maar dan stopt het en word ik wakker. Zou het iets te maken hebben met je angst in de ogen kijken? Of dat je je herinnert dat je kwetsbaar bent?
Al van jongs af aan wist ik dat ik op het podium wilde staan, in musicals wilde spelen. Omdat er toen nog geen musicalopleiding was, ging ik naar de Kleinkunstacademie in Amsterdam. Maar tijdens die jaren merkte ik dat ik het ook ontzettend leuk vond om zelf sketches en toneelstukjes te maken. Ik was fan van Arjan Ederveen.
Toen ik afstudeerde wist ik minder goed wat ik wilde dan toen ik eraan begon. Wat ik altijd gedaan heb, is zo veel mogelijk verschillende dingen doen: film, cabaret, theater, zingen, zelf schrijven. Nog steeds vind ik de afwisseling heerlijk.
Zes jaar geleden kreeg ik een burn-out. Ik kon 's nachts niet slapen, terwijl ik doodop was. Mijn hoofd maalde maar door. Dan droom je nergens meer over, ik weet überhaupt niet meer wat er in die tijd gebeurde. Het was één groot waas. Ik heb geleerd meer rust te nemen, al is dit vak eigenlijk altijd hollen of stilstaan. Toch probeer ik alleen de dingen te doen die ik echt leuk vind.
In 2014 is een droom van mij uitgekomen: ik wilde zingen in het Amsterdamse Concertgebouw. Geweldig was dat. Maar ik heb meer van zulke dromen, hoor, ik wil graag een keer een musicalfilm maken met een eigen script, zingen met een orkest en weer een nieuwe solo maken. Maar dan met allemaal mensen erbij, want ik ga nooit meer alleen op tournee, veel te eenzaam. Die droom over een 'samensolo' komt volgend jaar (2018 - red.) in elk geval al uit.’
Alex Klaasen (1976) is acteur, zanger en cabaretier.
Rinske Wels